يكي از جنبه هاي پيشرفت فناوري، تلاش براي كاهش موارد گران تر است كه به دليل ماهيت يك فرآيند سيستم، به طور مداوم برپا مي شوند. البته، حتي با چندين دهه بهبود، هيچ چيز قطعي نيست. در اين مقاله، در مورد موضوعات متداولي كه مي تواند با استفاده از سيستم هاي تصفيه UF رخ ده، بحث خواهيم كرد.
اولترافيلتراسيون يك روش جداسازي غشاي محور فشار است كه يك روش تصفيه جمع و جور و تصفيه شده است كه در برنامه هاي كاربردي استفاده مجدد از آب فاضلاب و فاضلاب مورد استفاده قرار مي گيرد. غشاي نيمه نفوذپذير آن مي تواند مواد جامد به اندازه ۰٫۰۱ ميكرون، از جمله سيلت و ويروس ها را از بين ببرد. با اين حال، فن آوري هاي تصفيه غشايي بدون داشتن مراقبت هاي مناسب براي پيش تصفيه، بهره برداري و نگهداري مناسب با مشكل روبرو خواهند شد.
رسوب غشاء
سيستم تصفيه فيلتراسيون UF، مانند هر فن آوري جداسازي غشايي از جمله اسمز معكوس، مستعد ابتلا به آن است كه به عنوان رسوب غشاء شناخته مي شود. به عبارتي ساده، رسوب گذاري همان چيزي است كه ذرات به سطح يك غشاي چسبيده مي شوند. عدم كنترل در نهايت باعث كاهش راندمان، افت فشار و افزايش مصرف انرژي خواهد شد.
چند نوع مختلف رسوب وجود دارد كه مي تواند رخ دهد. هركدام علت خاص خود را دارند و همچنين برخي از تفاوت ها در اثرات. از بين اين دستگاه هاي غشايي، برخي قابل برگشت هستند و برخي ديگر غير قابل برگشت هستند.
مواد جامد
مواد جامد معلق و ذرات كلوئيدي بر روي سطح غشاي اولترافيلتراسيون و همچنين در منافذ آن جمع مي شوند و مانع از عبور جريان آب از طريق غشا مي شوند. اين رسوب بيشتر در برنامه هاي داراي كدورت بالا و مواد جامد معلق بدون پيش تصفيه مناسب اتفاق مي افتد.
مش بندي
مش بندي غشاء بر خلاف آنچه اتفاق مي افتد در لوله هايي كه آب را با غلظت بالاي مواد سختي حمل مي كنند نيست. هنگامي كه غلظت اين مواد معدني محلول به اندازه كافي بالا باشد تا از حد اشباع محلول حلال تجاوز كند، آنها شروع به رسوب از محلول روي سطح غشا مي كنند. اين مواد معدني مي توانند متبلور شوند، كه بدون داشتن نوعي از تميز كردن شيميايي يا پيش تصفيه ضدآب، حذف آنها تقريبا غيرممكن است. كلسيم و منيزيم دو ماده معدني اصلي هستند كه مي توانند باعث ايجاد پوسته پوسته شدن روي غشاهاي سيستم فيلتر UF شوند.
ميكروبيولوژيكي
آلاينده هاي بيولوژيكي مانند جلبك ها و ميكروارگانيسم ها اغلب در منابع آب سطحي يافت مي شوند. در صورت داشتن محيطي گرم و سرعت جريان كم، اين آلاينده ها خود را به سطح يك غشا متصل مي كنند و شروع به تكثير مي كنند. با گذشت زمان، آنها مي توانند فيلمي را تشكيل دهند كه از عبور آب از غشا جلوگيري كرده و باعث افزايش ديفرانسيل فشار غشاي ترانس شود. اين افزايش فشار ديفرانسيل فشار بيشتري به پمپ ها وارد مي كند و ميزان انرژي حاصل از آن را افزايش مي دهد.
افزايش آلودگي به نفوذ
اين نكته براي سيستمهايي كه به خوبي حفظ و نظارت مي شوند بسيار نادر است. براي تكرار مجدد ، permeate به آبي كه از مواد جامد آلوده كننده جدا شده است، اطلاق مي شود. اين آب تميز شما از اين فرآيند تصفيه خارج مي شود. بنابراين، مطمئناً وقتي متوجه مي شويد كه كيفيت آب نفوذي شما رو به وخامت است، قطعاً مسئله اي است. مواد جامد يا باكتريهاي بزرگتري وجود دارد كه بايد توسط غشاي آلوده كننده آب حفظ شوند.
اين كاهش در راندمان حذف معمولاً نشانگر غشاي به خطر افتاده است. غشاهاي پليمري مي توانند به مرور زمان فرسوده شوند. درجه حرارت بالا يا سطح pH مي تواند بسيار سريع آنها را تخريب كند، و بدون يك رژيم پيش تصفيه مناسب، ذرات زبر مي توانند به منافذ داخلي غشا آسيب بزنند. براي بيان دقيق، غشاها اگر پر از سوراخ هاي اضافي باشند (به غير از منافذ آنها) خيلي خوب كار نمي كنند. و اكنون سيستم مطابق با مشخصات طراحي شده شما نيست و شما بايد غشايي را جايگزين كنيد و مجدداً آلوده آلوده را مجدداً چرخش كنيد.
- ۷۷ بازديد
- ۰ نظر